met een plons in de arabische wereld
Door: Webmaster
07 Mei 2007 | Syrië, Damascus
Hallo allemaal,
Stel je voor, je bent vroeg jebed uit om om 5.00uur op schiphol te zijn, alle medereizigers zijn er en koning aap ligt nog lekker op een oor.
! uur later en nog wat komt hij met een slaperig gezicht en doet alsof hij van niks weet.Ja, zo begon t.
Intussen zijn we 2 dagen verder en hebben hier onze dagen in Damascus er al weer op zitten. Het was een weerzien voor mij, na bijna 20 jaar. Een weerzien met de souk met zijn talloze stalletjes, waar je van alles kan kopen en de Omayaden Moskee waar je a.h. w. vanuit de souk zo binnenloopt. Alleen ging dat voor ons niet meer op. Ik kan me niet herinneren dat ik 20 jaar terug me uit moest dossen in een ruim gewaad met capuchon. Helaas , er zat nits anders op . Het bezoekejnn van een moskee is altijd een happening in de arabische wereld. Niet te vergelijken met een kerkbezoek. Hele gezinnen vertoeven er, zitten in de schaduw van de zionovergoten binnenplaats, praten, lachen, lopen, kortom het is een levendige bedoening.
Bij het graf van de martelaren was het wel erg levendig. Daar liepen vrouwen langs de tombe en raakten onder invloed van een soort spreker in trance, zo leek t en uittenn hun gevoelens van verdriet, soms ingetogen, ook heftig.
Later bleek t dag van herinnering te zijn aan de gestorvenen in de oorlog met israel.
Damascus is deze dagen gehuld in een hete deken; het is meer dan 35 gaden, droog en stoffig. Ook hier heeft het lang niet geregend. Daar lijkt vanavond vererandering in te komen, de donder en bloksem heeft al van zich laten horen en zien.
De mensen zijn overal bijna behulpzaam, vriendelijk; je ziet dat ze zien dat je niet van hier bent. Op het moment dat je ookontakt maakt, gebeurt er bijna altijd iets. Met De gezinnetjes , die uit zijn in de moskee, is het makkelijk kontakt maken. Wat vind ik t jammer dat ik mijn arabisch zo kwijt ben geraakt; want de meesten spreken ook weinig engels en dan houdt t gauw op.
De mensen die wel engels spreken , willen dat ook graag met je oefenen
De kennismaking met de andere groepsleden begon eigenlijk al op het vliegveld en dan loopt t eigenlijk verder vanzelf.Alleen de eerste avond hebben we samen wat gegeten en verder kan gewoon iedereen zijn eigen gang gaan. Als we zin hebben om met elkaar te eten, dan kan dat. Enkelen zijn nu naar de bios, ik zit met een van dde vvrouwen nu te netten en straks gaan we nog een hapje eten met 2 andere mannen uit de groep.
Vandaag heb ik tegen mijn zin teveel tijd in de souk doorgebracht. Dew reisleidster blijft erop hameren dat we in t zwart gekleed moeten gaan in iran en dat mijn witte wijde bloes het kleed van de doden is. De echte relogieuzen lopen er hier ook in inktzwart en bijna volledig bedekt bij. Uiteindelijk heb ik me ook zo n zwarte jurk aangeschaft, eentje die er nog enigszins mee doorkon.Ik moest wel lachen om een verkoper hier; hij zei ; wat zoek je in iran, ik ga niet naar iran, ik zal er nooit naar toegaan. Ik snap niet wat mensen daar zoeken. Ik ga naar europa, engeland, frankrijk. Vind je deze jurk te duur, okee, dan niet.
En ik sta weer op straat met nog een probleem erbij, bij wijze van spreken.
Ik heb ht ideen dat ik soms van de hak op de tak spring, mijn verslag oook nog eens te corrigeren, gaat me een beetje te ver..
Ben wel benieuwd wie t gaat lezen en heb natuurlijk graag een reactie,
groet en alle liefs aan al mijn vrienden en familie,
Jose
t Blijft wel spannend, de reis schijnt toch behoorlijk heftig te zijn.
Stel je voor, je bent vroeg jebed uit om om 5.00uur op schiphol te zijn, alle medereizigers zijn er en koning aap ligt nog lekker op een oor.
! uur later en nog wat komt hij met een slaperig gezicht en doet alsof hij van niks weet.Ja, zo begon t.
Intussen zijn we 2 dagen verder en hebben hier onze dagen in Damascus er al weer op zitten. Het was een weerzien voor mij, na bijna 20 jaar. Een weerzien met de souk met zijn talloze stalletjes, waar je van alles kan kopen en de Omayaden Moskee waar je a.h. w. vanuit de souk zo binnenloopt. Alleen ging dat voor ons niet meer op. Ik kan me niet herinneren dat ik 20 jaar terug me uit moest dossen in een ruim gewaad met capuchon. Helaas , er zat nits anders op . Het bezoekejnn van een moskee is altijd een happening in de arabische wereld. Niet te vergelijken met een kerkbezoek. Hele gezinnen vertoeven er, zitten in de schaduw van de zionovergoten binnenplaats, praten, lachen, lopen, kortom het is een levendige bedoening.
Bij het graf van de martelaren was het wel erg levendig. Daar liepen vrouwen langs de tombe en raakten onder invloed van een soort spreker in trance, zo leek t en uittenn hun gevoelens van verdriet, soms ingetogen, ook heftig.
Later bleek t dag van herinnering te zijn aan de gestorvenen in de oorlog met israel.
Damascus is deze dagen gehuld in een hete deken; het is meer dan 35 gaden, droog en stoffig. Ook hier heeft het lang niet geregend. Daar lijkt vanavond vererandering in te komen, de donder en bloksem heeft al van zich laten horen en zien.
De mensen zijn overal bijna behulpzaam, vriendelijk; je ziet dat ze zien dat je niet van hier bent. Op het moment dat je ookontakt maakt, gebeurt er bijna altijd iets. Met De gezinnetjes , die uit zijn in de moskee, is het makkelijk kontakt maken. Wat vind ik t jammer dat ik mijn arabisch zo kwijt ben geraakt; want de meesten spreken ook weinig engels en dan houdt t gauw op.
De mensen die wel engels spreken , willen dat ook graag met je oefenen
De kennismaking met de andere groepsleden begon eigenlijk al op het vliegveld en dan loopt t eigenlijk verder vanzelf.Alleen de eerste avond hebben we samen wat gegeten en verder kan gewoon iedereen zijn eigen gang gaan. Als we zin hebben om met elkaar te eten, dan kan dat. Enkelen zijn nu naar de bios, ik zit met een van dde vvrouwen nu te netten en straks gaan we nog een hapje eten met 2 andere mannen uit de groep.
Vandaag heb ik tegen mijn zin teveel tijd in de souk doorgebracht. Dew reisleidster blijft erop hameren dat we in t zwart gekleed moeten gaan in iran en dat mijn witte wijde bloes het kleed van de doden is. De echte relogieuzen lopen er hier ook in inktzwart en bijna volledig bedekt bij. Uiteindelijk heb ik me ook zo n zwarte jurk aangeschaft, eentje die er nog enigszins mee doorkon.Ik moest wel lachen om een verkoper hier; hij zei ; wat zoek je in iran, ik ga niet naar iran, ik zal er nooit naar toegaan. Ik snap niet wat mensen daar zoeken. Ik ga naar europa, engeland, frankrijk. Vind je deze jurk te duur, okee, dan niet.
En ik sta weer op straat met nog een probleem erbij, bij wijze van spreken.
Ik heb ht ideen dat ik soms van de hak op de tak spring, mijn verslag oook nog eens te corrigeren, gaat me een beetje te ver..
Ben wel benieuwd wie t gaat lezen en heb natuurlijk graag een reactie,
groet en alle liefs aan al mijn vrienden en familie,
Jose
t Blijft wel spannend, de reis schijnt toch behoorlijk heftig te zijn.
-
07 Mei 2007 - 17:25
Ans Fievez:
Lief zusje,
Bedankt dat je zo snel al mailde heb de brief een beetje voorgelezen aan ons moeder.volgens mij wordt het een fantastische reis en met een beetje leuk gezelschap zul je je wel vermaken .verder is hier weinig nieuws na twee dagen en zie uit naar je volgende mail.
Liefs ans -
07 Mei 2007 - 17:46
Joop Hintzen:
Hoi Jose, ik zal je met spanning blijven volgen. En dat is niet moeilijk, want je verslag leest als koek. In je (toeristische)ervaringen blijf ik, niet alleen als professional, zeer geinteresseerd. Geniet ervan. -
07 Mei 2007 - 17:55
Carlo Romers:
lieve Jose, jouw avontuur is begonnen!
Heel leuk om te lezen! Je redt het wel en geniet dan van volle teugen van de reis!
Veel succes verder!Dikke knuffel, Carlo -
07 Mei 2007 - 18:13
Cecile:
ha lief zusje
Wat leuk nu al iets van je te kunnen lezen.
Heb de indruk dat je wel geniet,en dat het leuk spannend is.Fijn dat je ook wat vrijheid hebt,om eigen dingen te doen en niet alles met de groep.Hier is alles nog hetzelfde,alleen het weer is ronduit kut,om maar in jou taal te spreken.het komt met bakken uit de hemel,maar het kan de pret niet drukken,kids weer naar school,mannetje aan het klussen,en ik sjees ook weer naar het cwz.Wacht met spanning op je volgende bericht.Dikke zussenzoen van cecile. -
07 Mei 2007 - 19:07
Josje:
Hoi José,
Wat heerlijk om zo met je mee te kunnen reizen en te genieten van jouw avonturen.
Zo dichtbij en toch een wereld van verschil.
Hier is het nat, grijs en hetzelfde als gisteren en eergisteren, saai dus.
Zie uit naar je volgende mail.
Liefs,
Josje -
07 Mei 2007 - 19:29
Jan Bachman:
lieve jose,
wat een verrassing zo'n bericht uit Damascus,
leuk om jou zo te kunnen volgen ,
en handig,hoef je als je terug bent
nix meer te vertellen ;-)
en voor jezelf is het ook een soort dagboek.
Vandaag heb ik m'n huis officieel te koop gezet,
komt waarschijnlijk nog deze week op Funda,ook spannend dus.
geniet ervan ,
we volgen je avonturen .
ciao bella,
jan -
07 Mei 2007 - 20:17
Jan Bachman:
lieve jose,
wat een verrassing zo'n bericht uit Damascus,
leuk om jou zo te kunnen volgen ,
en handig,hoef je als je terug bent
nix meer te vertellen ;-)
en voor jezelf is het ook een soort dagboek.
Vandaag heb ik m'n huis officieel te koop gezet,
komt waarschijnlijk nog deze week op Funda,ook spannend dus.
geniet ervan ,
we volgen je avonturen .
ciao bella,
jan -
08 Mei 2007 - 10:58
Bob:
Hoi José,
leuk om je berichtje te lezen!
Ik wist niet dat jij ooit arabisch kon spreken??(een beetje?)
Damascus klinkt wel super hoor.....
Djess en ik zijn net terug uit China en dat was heel leuk..... Echt een heerlijke, rustige reis en vakantie. De chinezen laten je met rust en alles is zeer goed georgansieerd en betrouwbaar. Dat was wat we nodig hadden!
Als je wat foto's van onze (zeer bescheiden!) reis wilt bekijken kan dat via de website: www.flickr.com Je moet zoeken onder mijn "schuilnaam" : ecnofoon
Dan kom je bij onze foto's.
Kijk maar.
Heel veel plezier en geniet van je prachtige route!
Groet Bob
-
08 Mei 2007 - 19:39
Corry:
8 mei 2007 20:00 uur
Hoi, Jose.
Zo snel al zo,n lang verslag van uit,
"Den vreemde, Knap hoor dat doe ik je niet na
Geniet maar van je vakantie en denk maar niet aan Breda.....want het is harstikken leuk om dat allemaal mee te maken.
Je hebt inmiddels natuurlijk weer veel gezien ,maar dat lees ik wel in je volgende mail.
Groetjes, liefs,Corry.
-
08 Mei 2007 - 20:56
Ruud:
Hazus!!!
Als ik je zo lees dan ben je in het verkeerde land geboren. Ook de negatieve
ervaringen vertellen he???
Maar goed...verschil moet er zijn. Ik ben vandaag terug gekomen van mijn enerverende
3-daagse rondreis door Noord-Brabant.
Kan daar wel een heel verslag van maken maar dat bespaar ik je....en de anderen want ik zie dat iedereen het lezen kan.
Ik lees je volgende mail wel weer en hoop dat je weer net zo postief bent als nu.
Groetjes dieruud.
(p.s Cecile de caravan doet het prima)!! -
09 Mei 2007 - 21:29
Jan:
Hoi Jose
Heel interessant allemaal. Vooral de beschrijving van de mensen daar en hoe ze tegenover westerlingen staan. Je verteltrant is verrassend. Ga zo door!!!
Wij zijn net terug van portugal.Meer een reguliere strandvakantie.En verder susan even opgezocht in haar trainingskamp. Ze reist vandaag weer terug naar Florida.
Groetjes jan -
11 Mei 2007 - 09:47
Paulkuijken@home.nl:
wat een boeiend verhaal. het lijkt me ook leuk om dit mee te maken. Maar op dit moment heb ik het te druk met tennissen, anders wist ik het wel, en pakte de eerstvogende vlucht naar jou toe.
Lieve groeten van je grote broer paul.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
