t is toch altijd anders dan je verwacht
Door: Webmaster
20 Mei 2007 | Iran, Tabriz
Tabriz ,oostelijk azerbeidjan waar azeri s wonen,die turks spreken.Maarook Iran en dat is te merken vooral aan het staatbeeld.Dat is weer echt anders. En daar maak ik sinds gisteren ook deel van uit, getooid met lange zwarte jurk, mouwen tot aan de polsen, een elastische zwarte lap die mijn haar in bedwang moet houden en daaroverheen weer een lap. met 1 strakke en 1 wijde kantdie tot over de schouder komt en vooral ook de hals bedekt.. De wijde kant moet er vooral voor zorgen dat er geen blote huid meer te zien is. Deze lap heb ik, zodra we de grens gepasseerd hebben, vervangen door mijn luchtige shawl uit Holland.
Hoe we hier ook gekleed gaan, ze zien toch altijd dat je niet van hier bent. Maar t kan nog erger; op een of andere manier hebben de geestelijken hier weer zoveel invloed dat de helft van de bevolking, de vrouwen ,behalve hun gewoonlijk zwarte kleding ,deze nog accentueren met een chador ; een grote zwarte lap, die nog eeens over het hoofd wordt getrokken, reikt tot bijna aan de grond en v.v. door een hand angstvallig en stevig van voren bijeen gehouden moet worden, om maar te voorkomen dat deze lap iets zou kunnen laten zien?
Wat mij nog aan het denken zet is de vraag hoe deze vrouwen met deze hoeveelheid kleding het toilet bezoeken. Ik heb namelijk al de grootste moeite om zonder al te veel geknoei de hier gebruikelijke franse toiletten, te gebruiken en moet daar toch al heel wat toeren voor uithalen. Missschien dat er deze reis nog enig licht op deze vraag kan komen.
t is toch altijd anders dan je verwacht .
Dat is, wat ik daar nu van kan zeggen. t Is niet meer oosters, meer westers. Schone en brede straten met mooie winkels. winkelpassages. Eettentjes zijn bijna altijd fast-food, hamburgers, pizza s. ( In de pizza tent waar ik gister at. hing een groot panasonic flat screen t.v. aan).
Zelfs de hotelkamer is bijna te mooi, ruim licht en schoon, brede trappen met lopers en receptiepersoneel, wat engels spreekt. Ja, dat willen ze ook hier weer laten merken, kleine kinderen en jonge mensen komen schuchter naar je toe en willen vooral weten waar je vandaan komt. Meestal zijn het korte gesprekjes , die gewoonlijk eindigen met welcome in our city en een vriendelijke lach.
Ik kan ook gewoon alleen hier over straat wandelen, wordt altijd wel bekeken, vanuit de ooghoeken.
Ik heb een dubbel gevoel, t lijkt hier ondanks de kledingvoorschriften ,waar je op de duur toch doorheen kijkt, meer geciviliseerd .Anderzijds mis ik de arabische sfeer .
Zelfs in de souk, is t anders.Zouden al die prachtige renovaties niet ten koste kunnen gaan van de sfeer?
Niettemin is het heerlijk koel en is het altijd weer genieten van al wat daar te koop is en kom ik ogen tekort.
Een van de grote verrassingen is de hoeveelheid papier die je hier in handen krijgt als je geld wisselt. Voor 2 briefjes van 50 euro, heb ik meer dan honderdtwintig briefjes teruggekregen van elk 10.000 rial. En stel je voor dat een heerlijk glas meloenensap hier wel 30 eurocent kost, dat we vanmiddag voor 1000 rial een hapje gegeten hebben, minder dan 1 euro, dan kan je je vorstellen dat ik nog niet weet hoe ik van die pak af moet komen . Dat is wel een geintje, want ook hier zie je dat tussen als die westerse invloeden, veel mensen zijn die veel moeite moeten doen om hun kostje bijeen te scharrelen. Ook zie je veel mensen die manken en zelfs met hun gemank werken. (Alex, is na India, Iran miscchien nog een idee?)
Nu begrijp ik pas hoe het komt dat de geestelijken het hier voor het zeggen hebben. Ze hebben zichzelf tot de hoogste macht gebombardeerd. Elk besluit of wet die de president of het parlement neemt , kan ten allen tijde door de ayatolla of de raad van 12 hoeders, de religieuze macht , gecanceld worden.
Op deze manier kan elke vernieuwing worden tegengehouden. Wat dat betekent voor een land waar meer dan de helft van de mensen onder de 30 jaar is, laat zich raden. Ik merk in het algemeen dat mensen niet makkelijk geneigd zijn zich uit te spreken. Net voor ik ging internetten, liep een leuke, aardige jonge student met ons mee, die van alles over holland wou weten. Hij studeerde sociologie en was vast van plan om niet in Iran te blijven en een studie, bij voorkeur in Zweden, voort te zetten.
Toen hij t had over het gebrek aan vrijheid ,zakte zijn stemgeluid.
Vriendinnen, Nans, Marjan, Josje, hoe is het met jullie. Inmiddels is mijn gmail met behulp van een behulpzame turkse jongen hersteld. Met zijn hulp kwam ik erachter dat er tussen mijn voor en achter naam een punt moet staan. Echt handig met de technieken van deze tijd ben ik nooit geweest.
Vanaf morgen trekken we verder. t gaat vanaf nu alleen maar warmer worden en dat met deze kleding en het hoofdwerk. Maar elk voordeel heb zijn nadeel : de haren hoeven nauwelijks gewassen en de vraag over welke kleding hoeft niet meer gesteld.
Lieve groet, Jose
Hoe we hier ook gekleed gaan, ze zien toch altijd dat je niet van hier bent. Maar t kan nog erger; op een of andere manier hebben de geestelijken hier weer zoveel invloed dat de helft van de bevolking, de vrouwen ,behalve hun gewoonlijk zwarte kleding ,deze nog accentueren met een chador ; een grote zwarte lap, die nog eeens over het hoofd wordt getrokken, reikt tot bijna aan de grond en v.v. door een hand angstvallig en stevig van voren bijeen gehouden moet worden, om maar te voorkomen dat deze lap iets zou kunnen laten zien?
Wat mij nog aan het denken zet is de vraag hoe deze vrouwen met deze hoeveelheid kleding het toilet bezoeken. Ik heb namelijk al de grootste moeite om zonder al te veel geknoei de hier gebruikelijke franse toiletten, te gebruiken en moet daar toch al heel wat toeren voor uithalen. Missschien dat er deze reis nog enig licht op deze vraag kan komen.
t is toch altijd anders dan je verwacht .
Dat is, wat ik daar nu van kan zeggen. t Is niet meer oosters, meer westers. Schone en brede straten met mooie winkels. winkelpassages. Eettentjes zijn bijna altijd fast-food, hamburgers, pizza s. ( In de pizza tent waar ik gister at. hing een groot panasonic flat screen t.v. aan).
Zelfs de hotelkamer is bijna te mooi, ruim licht en schoon, brede trappen met lopers en receptiepersoneel, wat engels spreekt. Ja, dat willen ze ook hier weer laten merken, kleine kinderen en jonge mensen komen schuchter naar je toe en willen vooral weten waar je vandaan komt. Meestal zijn het korte gesprekjes , die gewoonlijk eindigen met welcome in our city en een vriendelijke lach.
Ik kan ook gewoon alleen hier over straat wandelen, wordt altijd wel bekeken, vanuit de ooghoeken.
Ik heb een dubbel gevoel, t lijkt hier ondanks de kledingvoorschriften ,waar je op de duur toch doorheen kijkt, meer geciviliseerd .Anderzijds mis ik de arabische sfeer .
Zelfs in de souk, is t anders.Zouden al die prachtige renovaties niet ten koste kunnen gaan van de sfeer?
Niettemin is het heerlijk koel en is het altijd weer genieten van al wat daar te koop is en kom ik ogen tekort.
Een van de grote verrassingen is de hoeveelheid papier die je hier in handen krijgt als je geld wisselt. Voor 2 briefjes van 50 euro, heb ik meer dan honderdtwintig briefjes teruggekregen van elk 10.000 rial. En stel je voor dat een heerlijk glas meloenensap hier wel 30 eurocent kost, dat we vanmiddag voor 1000 rial een hapje gegeten hebben, minder dan 1 euro, dan kan je je vorstellen dat ik nog niet weet hoe ik van die pak af moet komen . Dat is wel een geintje, want ook hier zie je dat tussen als die westerse invloeden, veel mensen zijn die veel moeite moeten doen om hun kostje bijeen te scharrelen. Ook zie je veel mensen die manken en zelfs met hun gemank werken. (Alex, is na India, Iran miscchien nog een idee?)
Nu begrijp ik pas hoe het komt dat de geestelijken het hier voor het zeggen hebben. Ze hebben zichzelf tot de hoogste macht gebombardeerd. Elk besluit of wet die de president of het parlement neemt , kan ten allen tijde door de ayatolla of de raad van 12 hoeders, de religieuze macht , gecanceld worden.
Op deze manier kan elke vernieuwing worden tegengehouden. Wat dat betekent voor een land waar meer dan de helft van de mensen onder de 30 jaar is, laat zich raden. Ik merk in het algemeen dat mensen niet makkelijk geneigd zijn zich uit te spreken. Net voor ik ging internetten, liep een leuke, aardige jonge student met ons mee, die van alles over holland wou weten. Hij studeerde sociologie en was vast van plan om niet in Iran te blijven en een studie, bij voorkeur in Zweden, voort te zetten.
Toen hij t had over het gebrek aan vrijheid ,zakte zijn stemgeluid.
Vriendinnen, Nans, Marjan, Josje, hoe is het met jullie. Inmiddels is mijn gmail met behulp van een behulpzame turkse jongen hersteld. Met zijn hulp kwam ik erachter dat er tussen mijn voor en achter naam een punt moet staan. Echt handig met de technieken van deze tijd ben ik nooit geweest.
Vanaf morgen trekken we verder. t gaat vanaf nu alleen maar warmer worden en dat met deze kleding en het hoofdwerk. Maar elk voordeel heb zijn nadeel : de haren hoeven nauwelijks gewassen en de vraag over welke kleding hoeft niet meer gesteld.
Lieve groet, Jose
-
21 Mei 2007 - 19:05
Josje:
Hoi José,
Heerlijk om je verhalen te lezen. Een beetje meegenieten op deze manier. Je kunt het ook zo goed vertellen! Het is steeds weer uitkijken naar een nieuw verhaal.
Ik heb naar Nans en Cees dit e-mailadres gemaild zoals je had gevraagd. Marjan zal ik waarschijnlijk zaterdag zien. Dan is het weer dansen in Tilburg. Ver van je bed nu hè? De opening van het gezondheidscentrum en dus ook van onze praktijk is achter de rug. Druk geweest, zo'n 1000 mensen over heel de dag. Maar het was gezellig.
Ben ook wel benieuwd naar de meer 'relationele aspecten' van je reis.
Heb je mijn berichtje ontvangen via jouw gmail? Ik probeer het nog een keer.
Nog héél véél mooie ervaringen.
Héél véél liefs,
Josje
ps. Ik mis mijn klets- en stapmaatje wel hoor!
-
23 Mei 2007 - 19:53
Ans:
Hoi zussie.
Wat een reis he?? Kan me voortstellen dat je ogen tekort komt..Ik ga morgen weer naar je huis en zal ook de post bekijken,want zaterdag vertrekken wij naar Florence voor vijf dagen.
Ik had je laatste twee mails niet via mijn postvak binnen gekregen maar hoop dat het bij de anderen wel goed is gegaan
Hier is alles oke heb tegen mam gezegd dat ze je ook wat moet schrijven als ze bij Ruud is.
Geniet met volle teugen hoe is het met de groep?? en kijk uit naar je volgende mail.
Liefs Ans -
23 Mei 2007 - 21:37
Ruud:
Hazus....
Eindelijk ook eens iets postiefs over Iran.
Zoiets horen we hier niet elke dag. Wel vreemd allemaal maar daarvoor moet je er dan ook geweest zijn. Enne je vermaakt je nog steeds prima zo te lezen.....gaaf toch.
Zal je moeder ook eens wat laten schrijven....
Doeii Ruud. -
01 Juni 2007 - 12:23
M_dielesen@zonnet.nl:
lieve jose wat eeen gezellige en boeiende verhalen die je schrijft,heel leuk om te lezen ik ben blij dat je het zo goed naar je zin hebt en wat een opwindende tijd heb je daar in den vreemden geniet er maar van met volle teugen
hier in tilbilly gaat alles goed ik begin te wennen aan het thuis zijn kan me redelijk goed bezig houden ga lekker veel uit maar verlang zo nu en dan toch naar egypte ineke en ik zijn daar veel mee bezig plannen maken voorgenieten je kent dat wel vorige week is onverwacht davids moeder overleden was heel akelig deze week gaat hij naar nigeria zijn moeder wordt 23 juni begraven ik heb david nooit eerder zo bedroefd gezien
josje en ik zijn afgelopen zondag naar hilvarenbeek geweest naar muziek elastiek was erg gezellig het zou die dag gaan regenen maar de weergoden waren ons gunstig gezind en hetis tot s'nachts droog gebleven toen zijn we gaan dansen in de voortuin tot drie uur, geweldige swingende muziek jos en ik konden gewoon niet stil bliven staan de voortuin is gewoon het leukste cafe van tilbilly op dit moment, nou ik hoop dat het met de warmte nog mee zal vallen met al je kleren nog hhel veel lol en ik hoop dat je ooogjes en oortjes het allemaal kunnen blijven verwerken wat je ziet en meemaakt, maar jou kennende zal dat lukken al schrijvende merk ik dat ik eigelijk jaloers ben dat ik daar niet zit
lieve schat tot schrijfs en duizend natte kleffe kusjes van je maria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
