Naar het zuiden van Iran
Door: Webmaster
01 Juni 2007 | Iran, Shīrāz
Esfahan is groot geworden door zijn rivier, de Rud-e Zayande, een rivier die niet zoals gewoonlijk uit de bergen komt, maar uit de bodem en ook weer in de bodem verdwijnt. Mijn laatste avond in Esfahan heb ik hier doorgebracht aan de verschillende oevers van deze rivier , waarbij de ene helft van de stad door een zevental bruggen wordt verbonden.
Het moet de gelegenheid zijn voor de esfahaners om zich op romantische wijze te verpozen, want wat ik daar tegenkwam heb ik niet eerder gezien. Talloze paartjes , jongen met meisje, paartje met kind, jongens op zoek, meisjes met elkaar, allen maken van de gelegenheid gebruik om hier langs de breed stromende rivier met zijn talloze parkjes, met bloeiende en geurende jasmijn op bankjes of gewoon langs de waterkant met elkaar te zijn. Het was in deze omgeving dat een jongen mij vroeg of ik francaise was en met wie ik op deze manier in gesprek raakte. Ik heb maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om mij ook even in de waan te laten van een romantische zomeravond. Mijn gesprekspartner wilde graag naar frankrijk en had een enkele cursus frans achter de rug. Aangezien ik evenmin dagelijks frans spreek, waren wij beiden voortdurend zoekende naar woorden om ons uit te drukken in de franse taal en verstreek de tijd.
Toen hij hoorde dat ik de volgende dag naar Shiras zou gaan, begonnen zijn ogen te glanzen. Shiras, dat is de stad waar Hafez zijn leven heeft doorgebracht. Hafez, wist ik dat niet, was een beroemde dichter uit de 13de eeuw en mijn gesprekspartner hield van zijn gedichten. En zo nam ik deze ervaring mee naar Shiras en hoorde ik de volgende dag het eerste gedicht van Hafez, wat geschreven staat op zijn grafsteen .Wat ik me nu nog herinner gaat het over het leven wat je moet zien als dansen , een dansende ziel, over geen rouw na de dood ,maar zingen en muziek en wijn.
Hafez zou zo populair zijn in Iran dat er jaarlijks een festival gehouden wordt, wat kennelijk niet door de zittende regering op prijs wordt gesteld. Een Iranier verwoordde zijn populariteit als volgt : het is onmogelijk om Hafez te verbieden , want dan verbiedt je het leven.
Van Persepolis had ik gehoord, maar wat het nou precies betekend heeft heb ik tot nu toe niet geweten. Persepolis, een uur rijden van Shiras,bevat de restanten van het perzische rijk van 5 eeuwen voor Chr. Het rijk wat begon met Cyrus en later van Darius en toen het eenmaal verzwakt was door Alexander de Grote is veroverd.Hij was het die , zo gaat het verhaal, onder invloed van een griekse courtisane, de prachtige tapijten in brand liet steken , wat de ondergang was van Persepolis. Het zou een represaille zijn voor het verwoesten van de Akropolis in Athene.
Persepolis was een ceremonieel paleis , met daken die ingelegd waren met ivoor, muren die met goud waren behangen. Hoewel de kostbaarheden met duizenden olifanten en kamelen uit de paleizen door Alexander de Grote zijn weggehaald, is nu de weelde nog zichtbaar. Op alle muren zijn gave afbeeldingen zichtbaar van volkeren die deel uitmaakten van het Perzische rijk, van India tot en met Egypte en die eer betoonden aan de koning.
Kiki, ik vind het jammer dat ik geen tijd heb om even langs te komen. Het zou anders wel goed uitkomen om er even tussenuit te gaan. Want het hele land gaat vanaf overmorgen plat: het is namelijk de sterfdag van de big boss, meneer Khomeini. Ik ben benieuwd hoe dat er uit gaat zien. Daarover volgende keer meer. Morgen gaan we naar Yasd, , een oase , omringd door woestijn. Ik heb gehoord dat het er vies is en verschrikkelijk heet.
Lieve groet, Jose
Het moet de gelegenheid zijn voor de esfahaners om zich op romantische wijze te verpozen, want wat ik daar tegenkwam heb ik niet eerder gezien. Talloze paartjes , jongen met meisje, paartje met kind, jongens op zoek, meisjes met elkaar, allen maken van de gelegenheid gebruik om hier langs de breed stromende rivier met zijn talloze parkjes, met bloeiende en geurende jasmijn op bankjes of gewoon langs de waterkant met elkaar te zijn. Het was in deze omgeving dat een jongen mij vroeg of ik francaise was en met wie ik op deze manier in gesprek raakte. Ik heb maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om mij ook even in de waan te laten van een romantische zomeravond. Mijn gesprekspartner wilde graag naar frankrijk en had een enkele cursus frans achter de rug. Aangezien ik evenmin dagelijks frans spreek, waren wij beiden voortdurend zoekende naar woorden om ons uit te drukken in de franse taal en verstreek de tijd.
Toen hij hoorde dat ik de volgende dag naar Shiras zou gaan, begonnen zijn ogen te glanzen. Shiras, dat is de stad waar Hafez zijn leven heeft doorgebracht. Hafez, wist ik dat niet, was een beroemde dichter uit de 13de eeuw en mijn gesprekspartner hield van zijn gedichten. En zo nam ik deze ervaring mee naar Shiras en hoorde ik de volgende dag het eerste gedicht van Hafez, wat geschreven staat op zijn grafsteen .Wat ik me nu nog herinner gaat het over het leven wat je moet zien als dansen , een dansende ziel, over geen rouw na de dood ,maar zingen en muziek en wijn.
Hafez zou zo populair zijn in Iran dat er jaarlijks een festival gehouden wordt, wat kennelijk niet door de zittende regering op prijs wordt gesteld. Een Iranier verwoordde zijn populariteit als volgt : het is onmogelijk om Hafez te verbieden , want dan verbiedt je het leven.
Van Persepolis had ik gehoord, maar wat het nou precies betekend heeft heb ik tot nu toe niet geweten. Persepolis, een uur rijden van Shiras,bevat de restanten van het perzische rijk van 5 eeuwen voor Chr. Het rijk wat begon met Cyrus en later van Darius en toen het eenmaal verzwakt was door Alexander de Grote is veroverd.Hij was het die , zo gaat het verhaal, onder invloed van een griekse courtisane, de prachtige tapijten in brand liet steken , wat de ondergang was van Persepolis. Het zou een represaille zijn voor het verwoesten van de Akropolis in Athene.
Persepolis was een ceremonieel paleis , met daken die ingelegd waren met ivoor, muren die met goud waren behangen. Hoewel de kostbaarheden met duizenden olifanten en kamelen uit de paleizen door Alexander de Grote zijn weggehaald, is nu de weelde nog zichtbaar. Op alle muren zijn gave afbeeldingen zichtbaar van volkeren die deel uitmaakten van het Perzische rijk, van India tot en met Egypte en die eer betoonden aan de koning.
Kiki, ik vind het jammer dat ik geen tijd heb om even langs te komen. Het zou anders wel goed uitkomen om er even tussenuit te gaan. Want het hele land gaat vanaf overmorgen plat: het is namelijk de sterfdag van de big boss, meneer Khomeini. Ik ben benieuwd hoe dat er uit gaat zien. Daarover volgende keer meer. Morgen gaan we naar Yasd, , een oase , omringd door woestijn. Ik heb gehoord dat het er vies is en verschrikkelijk heet.
Lieve groet, Jose
-
03 Juni 2007 - 21:54
Johanne:
Heerlijk om te lezen Jose. Waren voor het graf van Hafez nog die toekomstvoorspellers met vogeltjes.
Toen wij bij dat graf kwamen heeft iemand uit onze groep in het nederlands een gedicht van hem voorgelezen en onze iraanse gids in het persisch.
Jouw verhalen brengen heel onze reis in Iran weer boven.
Heel veel plezier in Yasd. Het was toch ook heel bijzonder hoe daar de bloemen bloeiden en even verder de woestijn was. Daar hebben ze toch al die lemen huizen met de windschoorstenen.
Op het IMW worden op dit moment nieuwe collegaas aangenomen en Bob is vertrokken. Je zult dus wel een aantal veranderingen aantreffen.
We leven allemaal met je mee, maar geniet eerst nog maar van het heerlijke reizen.
Groetjes Johanne. -
04 Juni 2007 - 09:20
Ans:
hoi zus,
wat schrijf jij vaak zeg!! wij maken hier niet zoveel mee als jij.
We zitten weer in Bavel en genieten van de zon en het vele werk huis en tuin .Dat ktijg je als je een week bent weggeweest.Rust maar goed uit want jij mag na 8 juli aan de slag in jouw tuin.
Liefs Jezus -
04 Juni 2007 - 18:46
Cecile:
lief zusje
Wat een reis wat een reis zeg.
Maar goed dat je vanalles opgeschreven hebt, zodat je als je thuis bent alles nog eens na kunt lezen.
De verjaardag van koos en kiki was erg gezellig, het weer was mooi, de wijn lekker koud,het zwemwater goed op temp.het bbq vlees lekker mals,de gasten gezellig,kortom iedereen heeft zich prima vermaakt.Ik denk dat menigeen de volgende ochtend een paracetamol heeft doorgedrukt om de dag door tekomen.
Tot gauw zussenkus van cecile -
16 Juni 2007 - 14:40
John En Luc:
hallo jose
gisteren waren we bij lucie schellekens en later op de avond bij nans en cees voor haar verjaardag en daar hoorden wehet bestaan van deze site. Erg interessant je beschrijving van je routes en je impressies en bedenkingen op wat je ziet. We zullenhet verder opvolgen. Met nans en cees, josje en marianne hebben we min of meer afgesproken om in juli bij ons in st job iets te eten. We doen dat pas als jij terug bent en als josje terug is van curacao, dan wordt het wel ergens meer tegen het einde van juli aan. Dan ben je al een beetje bekomen van je reis. Ons reisverhaal naar australie hoor je dan wel. Nog verder een goede reis met veel bezienswaardigheden en nog meer reisverhalen.
groeten vanuit belgie
john en luc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley