de woestenij en de religie - Reisverslag uit Teheran, Iran van josekuijken - WaarBenJij.nu de woestenij en de religie - Reisverslag uit Teheran, Iran van josekuijken - WaarBenJij.nu

de woestenij en de religie

Door: Webmaster

Blijf op de hoogte en volg

07 Juni 2007 | Iran, Teheran

Wat een belevenis om door meer dan 1000 kilometer woestijn te rijden en dan aan te komen in een stad die daar eeuwen geleden is ontstaan. Ontstaan vanuit een oase meer dan 2500 jaar geleden , want de eerste zoroastriers hebben ook hier in Yasd gezeten en afstammelingen houden hier nog altijd een vuur brandend. Op enige afstand zijn de torens der stilte te zien, waar ze vroeger hun doden dropten. Die vervolgens een heerlijk hapje waren voor de gieren.
Omdat het heel vaak heel heet is in deze woestijnstad, hebben ze daar in voorzien door middel van kilometerslange gangen onder de grond. (overigens in heel Iran). Het water wordt opgevangen vanuit de bergen.
Om enige verkoeling te brengen in de huizen hebben ze boovenop de huizen torens gebouwd. die zo gebouwd zijn dat ze koele wind naar beneden halen en de warme wind aan de andere zijde verdwijnt.
Wat een belevenis toen ik rond schemer naar buiten liep en er een echte woestijnwind was opgestoken . De lucht kleurde lichtgeel van al het zand wat werd voortgedreven. Terwijl de huizen lichtbruin gekleurd zijn door het leem en stro wat alle wanden bedekt, en de hoge, metersdikke muren voorzien zijn van kleine deuren , gaf mij dat het gevoel in een andere wereld te verkeren.

De overgang naar het grootste bolwerk op het gebied van religie kan nauwelijks groter zijn : Mashad.
Hoewel de sfeer al dagenlang letterlijk in de lucht zit, vanwege de sterfdag van de vorige ayatolla. De straten zijn uitgestorven en er is geen t.v. zender die deze dag niet groots herdenkt. Zowel de nieuwe geestelijk leider als de president houden urenlange toespraken voor de voltallige geestelijkheid van het land. Af en toe komt de baar van Khomeiny in beeld , waar vrouwen in grote getale verwoede pogingen doen om de omrasterng te mogen aanraken. Op gezette tijden houdt de geeestelijk leider even in, waarop er spreekkoren vanuit het jongere publiek ontstaan en zij hun vuisten ballen. Het lijkt allemaal volgens een van te voren opgezet protocol te verlopen.
Mashad , het grootste bolwerk op het gebied van religie is een groot pelgrimsoord. Omdat ik ooit in Lourdes geweest ben weet ik dat de katholieken er ook wat van kunnen. Naar Mashad overtreft alles.
Het draait allemaal om ene emam reza, de achtste emam , wiens lichaam hier begraven zou zijn. Daaromheen is een moskee gebouwd met gouden koepel, Daaromheen pleinen van enorme afmetingen en daaromheen weer musea en nieuwe moskeeen en pleinen. Er staan weer nieuwe moskeen en pleinen in de steigers. Voor de sjiieten is dit het heilige der heiligen. Wij mochten dit heiligdom niet betreden omdat wij geen moslim zijn. Wij mochten alleen met een gids en gehuld in een chador de voorportalen betreden en naar een videopresentatie kijken van het mausoleum van emam resa.
Nu pas begrijp ik ook wat iran in de islamitische wereld zo anders maakt.Iran is overwegend shiitisch, terwijl 85% van de moslems in de wereld soennitisch is. De sjiieten geloven dat er 12 emams zijn geweestwaarvan de 8ste reza was en de 12de is verdwenen. Die wordt nog altijd verwacht ... Zij waren het ooit in de 7de eeuw niet eens over de erfopvolging van mohammed . Zij wilden een erfopvolging in de familie en niet zoals desoennieten buiten de familie om.

Het dragen van de chador was nu de tweede keer voor mij. in het midden had hij een elastiekje wat hetoest vergemakkelijken. Dat lukte maar ten dele. Ik probeerde mijn best te doen door de doek steeds terug goed over mijn hoofd te trekken. De elastiek dan weer onder mijn kin , dan weer op mijn achterhoofd te doen . Uiteindelijk werd de chador mij door een libanese dame opnieuw goed aangebonden. Ik dacht dat ik er goed van afkwam tot ik buiten door een speciale bewaker van de kledingvoorschriften kort maar duidelijk werd terechtgewezen.

  • 07 Juni 2007 - 19:51

    Lucia Schellekens:

    Hallo José,

    Vandaag is het me eindelijk gelukt om je te vinden. Het franse accentje op José speelde me parten. Ik heb nog heel wat achterstallig leeswerk te doen over jouw reis, maar dat ga ik nu allemaal inhalen. Wil jou op mijn beurt even groeten en nog heel veel reisplezier wensen. Wat een avontuur beleef je daar!! En wat prachtig dat je dat met ons allemaal wilt delen. Ik heb al gemerkt dat heel veel familie en vrienden met je meereizen en mee-beleven. Ik heb me nu bij de rij aangesloten. Oh ja, je hebt de hartelijke groeten van Helen en Nathalie. Volgende week komen John en Luc bij mij eten. Zij zijn net terug van Australie. Ik ga John tippen dat hij jou kan volgen via waarbenjij.nu.
    Tot de volgende keer en slaap lekker.

    Groetjes van Lucia.

  • 11 Juni 2007 - 09:21

    Cecile:

    Lief zusje

    Ik heb door jou reisverslagen al meer geschiedenis les gehad als ooit op school.
    Geniet nog met volle teugen,hier is niets veranderd.Wel zijn we met de voorbereiding begonnen voor onze China reis, we hebben de inentingen gehad en de paklijst is binnen,
    dus de voorpret is begonnen.We hebben er alle vier reuze zin in.Tot schrijfs zussenzoen van cecile

  • 12 Juni 2007 - 16:48

    Ans:

    Hoi zus
    Er wordt niet meer zoveel gereageerd
    denk dan maar geen nieuws goed nieuws.
    Hier is ook alles oke
    Ga donderdag een dag naar mam shoppen.
    Ja de uitverkoop is hier al begonnen Je kunt misschien de restjes nog mee plukken Maar troost je ik heb ook geen tijd om naar de stad te gaan.
    Tot je volgende mail

    kus Ans

  • 13 Juni 2007 - 14:12

    Elrieke:

    Hoi José,

    Wat ontzettend leuk om al jouw verhalen te lezen! Prachtig hoe je jouw ervaringen beschrijft. Ik heb nu meerdere verhalen achter elkaar gelezen en ik ben erg onder indruk! Wat kun jij schrijven, zeg! Van de reis, wat je daar meemaakt, hoe jij het daar beleeft, hoe de mensen op jou reageren en hoe zij moeten dealen met alles wat zij daar meemaken....heftig...
    Tof, dat wij dat ook een beetje mee mogen meemaken.... ik raak met jou mee onder de indruk.....
    Hier gaat het lekker. Het is woensdagmiddag; normaal gesproken CTO (weet je nog wat dat is?) maar heb geruild en lees nu dus "even" jouw verhaal...
    Jazz in Duketown was fantastisch! Heb heerlijk gezongen en het werd goed ontvangen! Wordt vervolgd...

    José, ik wens je heel veel nieuwe ervaringen en kijk nu al uit naar een volgend verhaal! Ik kan er geen genoeg van krijgen....

    groetjes,
    Elrieke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Iran, Teheran

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 151
Totaal aantal bezoekers 23156

Voorgaande reizen:

05 Mei 2007 - 10 Juli 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: